پخش تصاویر دیجیتال DVB
پخش تصاویر دیجیتال یک مجموعههایی از استاندارد است که پخش دیجیتال را با استفاده از ماهواره، کابل و زیرساختهای زمینی توضیح میدهد. در اوایل دهه 90 میلادی، پخشکنندههای اروپایی، سازندگان تجهیزات مصرفی و سازمانهای نظارتی، گروهی را برای بحث در مورد معرفی تلویزیون دیجیتال DTV در سراسر اروپا تشکیل دادند. این گروه فهمید که احترام مشترک و اطمینان باید در بین تمامی اعضا که بعدها به نام DVB نام گذاری شد، تشکیل شود.
برای دریافت تمامی فرکانسها از LNB استفاده میشود. اما برای پردازش فرکانسهای دریافتی و ارسال بر روی نرمافزار از DVB بهره برده میشود. این تجهیز سیگنالهای آنالوگ را دریافت نموده و به دیجیتال تبدیل مینماید. الزامات این تجهیز باید بهصورت زیر باشد:
- قابلیت کنترل تمامی کانالهای موجود بر روی یک فرکانس
- قابلیت ارسال دادهها بر روی شبکه LAN
- قابلیت انتقال داده بهصورت فرمتهای موردقبول سرور
- قابلیت برنامهریزی بهصورت Web
- قابلیت پخش چندمنظوره (Multicasting)
سیستم های DVB اطلاعات را با استفاده از روشهای متفاوت به صورت زیر پخش می کنند:
- ماهواره: DVB-S و DVB-S2 و DVB-SH
- کابل: DVB-C و DVB-C2
- تلوزیون زمینی: DVB-T و DVB-T2
- ماکروویو: با استفاده از DTT(DVB-MT) و MMDS (DVB-MC)